Λίγα λόγια
Μερικές φορές, η ζωή χρειάζεται να σταματήσει, για να συνεχίσει.
Όταν η ζωή οδηγείται σε αδιέξοδο, η στροφή προς τη θεραπεία δεν αποτελεί ένδειξη αδυναμίας, αλλά πράξη εσωτερικής γενναιότητας. Δεν πρόκειται για αναζήτηση άμεσης λύσης, αλλά για το άνοιγμα ενός χώρου όπου ό,τι έχει μείνει άρρητο μπορεί επιτέλους να ειπωθεί, και να κατανοηθεί.
Ο τρόπος με τον οποίο εργάζομαι βασίζεται στην ψυχαναλυτική προσέγγιση. Η παρουσία του αναλυτή είναι σταθερή, αλλά όχι παρεμβατική.
Η απόσταση δεν είναι απουσία· είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο ο αναλυόμενος μπορεί να κινηθεί ελεύθερα, να ακούσει τον εαυτό του, να παρατηρήσει τις επαναλήψεις και να συναντήσει τις εσωτερικές του αλήθειες.
Δημιουργείται έτσι ένας ψυχικός χώρος στον οποίο η σιωπή δεν είναι κενό, αλλά πρόσκληση προς το εντός.
Τα θέματα που φέρνουν κάποιον στην ψυχανάλυση μπορεί να είναι σαφή —σχέσεις, τραύμα, απώλεια, κατάθλιψη— ή να εκφράζονται με λιγότερο ξεκάθαρους όρους: η αίσθηση αδιεξόδου, ψυχοσωματικές ασθένειες, χρόνιες ασθένειες, το βίωμα κενού, η αδιευκρίνιστη δυσφορία ή η εμπειρία ότι η ζωή έχει απολέσει το νόημά της.
Στην ψυχαναλυτική διαδικασία, κάθε αναλυόμενος αντιμετωπίζεται ως μοναδικό υποκείμενο. Η εργασία που γίνεται δεν είναι εφαρμογή τεχνικών, αλλά προσεκτική ακρόαση και ερμηνεία. Η διάρκεια της διαδικασίας δεν προσδιορίζεται εκ των προτέρων — διαμορφώνεται δυναμικά, ανάλογα με τη σχέση που εγκαθίσταται και το υλικό που φέρνει ο αναλυόμενος.
Η θεραπευτική σχέση λειτουργεί ως καθρέφτης και ως εργαλείο κατανόησης. Είναι ο τόπος όπου μπορούν να εμφανιστούν ασυνείδητες συγκρούσεις, επαναλαμβανόμενα μοτίβα και λανθάνουσες επιθυμίες. Μέσα από αυτή τη συνάντηση, μπορεί να ξεκινήσει μια ουσιαστική εσωτερική μετακίνηση.
Με πάνω από δέκα χρόνια εμπειρίας στον χώρο της ψυχικής υγείας, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, και με πολυπολιτισμικό υπόβαθρο, έχω εργαστεί με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν ένα ευρύ φάσμα δυσκολιών: χρόνια ή καταστροφικά νοσήματα, δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις, ψυχοσεξουαλικά αιτήματα, ζητήματα ταυτότητας και προσανατολισμού.
Συνεργάζομαι με άτομα, ζευγάρια και οικογένειες.
Στόχος δεν είναι απλώς η ανακούφιση από τη δυσφορία, αλλά η εμβάθυνση στην ψυχική πραγματικότητα, η κατανόηση του πόνου και η δυνατότητα μιας πιο αυθεντικής σχέσης με τον εαυτό και τους άλλους.
Η ψυχοθεραπεία δεν είναι λύση. Είναι διαδικασία. Και κάθε βήμα εντός της, είναι ένα βήμα προς τον εαυτό. Δεν θεραπεύεται αυτό που δεν έχει ειπωθεί.